Ondanks het feit dat veel van jullie mij wel kennen (maar natuurlijk láng niet allemaal), zal ik even iets over mezelf vertellen.
Volledig: Maartje Johanna Benjert … in de wandelgangen (als eerste door mijn ouders) Marry genoemd. Geboren 26 oktober 1950, dus al stokoud. Ik ben, net als Tina, erg vrijgezellig maar heb dan wel weer 2 kinderen en 3 kleinkinderen. Ik ben ook alweer zo’n 7 jaar “pensionado” … wat natuurlijk niet betekent dat ik helemáál niets meer doe. De jaren dat ik gewerkt heb (zo’n 48 jaar) was dat als directiesecretaresse, managementassistente, hoofd algemene zaken a.i., hoofd secretariaat, rijinstructeur B&F en de laatste jaren als “bouwketenmuts”, inclusief bouwhelm en veiligheidsschoenen. Wie graag wil weten wat deze laatste functie inhoudt: vraag dat maar een keer als je me ziet!
Ik ben geboren in Vlaardingen. Daar groeide ik op en woonde ik tot mijn bijna 21ste, het moment dat mijn toenmalige werkgever mij vroeg met het bedrijf mee te verhuizen naar Elburg. Een mooie gelegenheid om onder moeders (en vaders) vleugels uit te komen. Een lang verhaal kort: voor de liefde (ik dacht toen nog: voor de rest van mijn leven, mja …) van Elburg naar Garderen verhuisd, daar vandaan naar Barneveld en vervolgens naar Ede. Dus nergens echt roots … als ze me morgen naar Friesland of Zeeland sturen is het ook goed!
In Ede kwam ik in de zomer van 1996 op het Museumplein (ja ja, dat hèbben we in Ede) De Kast tegen … ben ter plekke besmet geraakt met het Kastvirus en nooit meer “genezen”. De Kast werd op een gegeven moment “een manier van leven” (om met Liesbeth te spreken) … daar omheen plande je je werk en andere afspraken. Ook in de jaren van de Nije Kast ging dat door.
Overvolle weekenden waren het. Vaak naar 3 optredens per weekend: vrijdag, zaterdag èn zondag. B&B’s in Friesland, cabanossiworstjes voor de terugweg in de auto (‘t was middenin de nacht altijd best een eind rijden terug naar Ede), de kamer in mijn huis vol met luchtbedden met Kastfans erop en bijna elk weekend twee andere Kastvriendinnen in mijn waterbed (mochten ze allemaal uitproberen), middernachtelijke en “vroeg-in-de-ochtend” bitterballenparty’s … we hebben heeeeeeeeeeeeel veel plezier gehad met z’n allen en ontzettend veel gelachen. Veel verdriet ook toen de mannen ermee ophielden. En al staan de vriendschappen nu helaas op een wat lager pitje, vooral door het elkaar minder zien omdat de mannen minder optreden maar ook omdat de afstanden tussen de woonplaatsen erg groot zijn, ’t blijven toch vriendschappen voor het leven volgens mij. We zijn in ieder geval altijd allemaal even blij als we elkaar weer tegenkomen.
En nu de nieuwe Fansite … digitaal, dus met de tijd mee. En al was het 2 jaar lang door de corona-uitbraak stil wat optredens betreft, gelukkig heeft de theatertour in november/december 2022 daar verandering in gebracht en mochten we elkaar als fans weer in levende lijve ontmoeten. Ook eind 2023 is in een 12-tal theaters het “Kastgevoel” weer eer aangedaan. Laten we hopen dat er nog veel mooie tours van De Kast mogen volgen.
Ik ben vereerd dat ik deel uit mag maken van het Team van deze Fansite en hoop jullie de komende jaren veel tegen te komen!
Kastgroetjes,
Marry