Peter van der Ploeg is op 22 juli 1959 geboren in Zwaagwesteinde. Hij ging na de lagere school naar de LTS, maar eigenlijk droomde hij er vanaf zijn 7e jaar al van om muzikant te worden. Toch werd het in eerste instantie timmerman. Peter werkte en werkt nog heel graag met hout en zodoende heeft instrumenten bouwen ook zijn interesse. Eigenlijk alles wat met hout te maken heeft vindt hij leuk. Maar zijn meest favoriete vak op school was natuurkunde. Dat vond hij zo leuk dat hij er eigenlijk weinig aan hoefde te doen om goede cijfers te halen. Aan school heeft Peter alleen maar goede herinneringen, ook aan het helpen in de kantine. Misschien is dat wel de basis geweest waardoor hij later conciërge is geworden op “Oostergo”. Tussendoor hielp Peter in de vakanties bij de melkboer. Deze zaak was van de vader van een vriend van hem en als de ouders met vakantie gingen, runden de vriend en Peter de zaak met veel plezier.
In zijn jonge jaren pakte Peter trouwens alles aan wat werk betreft en als er geen werk was, dan studeerde hij. Na de LTS heeft hij zelfs nog enige tijd geschiedenis gestudeerd.
Tijdens zijn werkzaamheden als timmerman en conciërge, gaf Peter ook gitaarles. Wat instrument betreft is Peter begonnen met gitaar spelen, maar hij heeft ook nog luit gespeeld, een middeleeuws peervormig instrument, waarvan de hals naar achteren knikt. Gitaarles geven doet hij nog steeds, zeker in deze tijd waarin door het toeslaan van het coronavirus concerten worden afgelast en theaters de deuren hebben moeten sluiten. Ook is Peter veel in de studio te vinden. Hij neemt daar niet zomaar alle “klusjes” aan, maar gaat alleen voor die dingen die hij leuk vindt en waar hij gevoel bij heeft. Om de nodige conditie op peil te houden, probeert hij daarnaast elke dag zeker 10 km te lopen.
Als je Peter vraagt met welke mooie vrouw hij weleens uit eten zou willen gaan of een avondje mee zou willen stappen, dan is steevast het antwoord: “Mijn eigen vrouw”. De liefde van zijn leven dus. Afke regelt dan ook al heel lang alles rondom de merchandise van De Kast en bemenst bij optredens ook altijd de stand met promotieartikelen. Samen hebben ze nu ook kleinkinderen, waar Peter erg van geniet.
Vroeger was zijn meest vreemde gewoonte dat hij graag uitsliep. Waarom dat vreemd was? Omdat hij het tegelijkertijd heel slecht kon hebben als hij zijn tijd versliep terwijl hij nog van alles te doen had. In de loop van de tijd is dit uitslapen dan ook tot het verleden gaan behoren.
Trouwens, over slapen gesproken… voor een goed glas whisky mocht je Peter vroeger altijd wakker maken! Maar ook dat is verleden tijd geworden. Op het gevaar af met een oude, saaie man te worden vergeleken, geeft hij toe dat whisky al een jaar of tien tot het verleden behoort. Deze “gewoonte” ligt naast de pakjes sigaretten die niet meer gerookt worden.
In 1985 werd Peter gevraagd om af en toe voor de grap iets te gaan spelen, samen met zijn jongere neefje Syb van der Ploeg en Dicky Visser (de eerste drummer van De Kast). Zo gezegd zo gedaan en de drie mannen vonden dit zo leuk, dat ze bij elkaar zijn gebleven. Een poosje later hoorde Peter op “Oostergo” Kees Bode piano spelen in het muzieklokaal. Dat klonk zo geweldig, dat hij hem heeft gevraagd mee te spelen. Ook Sytse Broersma (basgitaar) voegde zich bij de band. En zo werd “Wish to Escape” geboren. De band speelde Engelstalige muziek, maar kreeg daarmee niet zoveel voet aan de grond. Dus werd het repertoire veranderd in Top 100 muziek, maar om die reden moest eigenlijk de naam van de band ook veranderen. Via ideeën als “Goldrush” en “The Cast” is dit uiteindelijk gewoon “De Kast” geworden omdat er vaak Nederlandstalige muziek werd gespeeld. En met De Kast heeft hij – dat mag algemeen bekend zijn – grote successen behaald:
~ het eerste grote concert in het Abe Lenstra Stadion;
~ Heineken Music Hall … de eerste Nederlandse band in een uitverkochte HMH;
~ het grote concert in de Lemmer Arena met 20.000 toeschouwers op het strand;
~ Ahoy;
~ drie keer een uitverkocht Gelredome … “Het kan niet maar we doen het toch”
~ het “afscheidsconcert” in de Arena.
Nadat Syb en Nico in 2002 besloten om samen een andere richting in te slaan, bleef Peter De Kast trouw en speelde vanaf juli 2003 met nieuwe leadzanger Jan Tekstra en vervangend drummer Fokke de Jong in De Nije Kast. Uiteindelijk bleek dit initiatief, ondanks goede recensies, geen voet aan de grond te krijgen en werd op 14 juli 2004 in de Teatertún in Riis het afscheidsconcert gegeven.
In 2006 komt De Kast in de originele bezetting weer bij elkaar voor een reünieconcert tijdens de Fryske Music Night. Het wordt een succes en vanaf die tijd treedt De Kast weer regelmatig op, met uiteraard Peter als geen ander op gitaar. Op 14 december 2019 werd in een vol AFAS Live het laatste grote concert gegeven, ter gelegenheid van het 30-jarig bestaan van De Kast. Van Peter mag het nog 30 jaar zo blijven!